l. Mizerna, cicha
stajenka licha,
pełna niebieskiej chwały;
Oto leżący,
przed nami śpiący,
w promieniach Jezus mały.
2. Nad Nim Anieli
w locie stanęli
i pochyleni klęczą;
z włosy złotymi,
z skrzydły białymi
pod malowaną tęczą.
5. I oto mnodzy
ludzie ubodzy
radzi oglądać Pana;
pełni natchnienia,
pełni zbawienia,
upadli na kolana.
8. Lulaj Dziecino,
lulaj ptaszyno,
nasze umiłowanie;
gdy się rozbudzi
w tej rzeszy ludzi,
zbawienie nam się stanie.
11. Hej! ludzie prości,
Bóg z nami gości,
skończony czas niedoli;
On daje siebie,
chwała na niebie,
pokój ludziom dobrej woli.
(pokój wam dobrej woli.)
/ tekst T. Lenartowicza wydany w 1849 r./
To moja ulubiona kolęda 🙂 Pozdrawiam świątecznie i życzę wszystkiego co najlepsze. Niech Boża Dziecina dodaje sił na każdy dzień, a NOWY 2010 ROK niech przyniesie wiele uśmiechu i zadowolenia. 🙂
Dlaczego te zwrotki są tak dziwnie ponumerowane?
Nie wiem A.B. 🙂 prawdę mówiąc dopiero teraz to zauważyłam ;-)).