ROZPŁYWAM SIĘ…

Zacznę od tego, że ostatnio nie bardzo wiem jak zaczynać moje notki, ani jak je kończyć.
Wszystko jest jednym wielkim TERAZ. Dzieje się teraz. Wciąż, nieustannie.
Pieszczę SERCE Najdroższe. Zanurzona w moim Oblubieńcu. Cała w Nim i cała dla Niego. Zanurzona w Miłość. Zatopiona w Oceanie Miłości. Serce moje unosi się jak ptak na niebie. Wolne i szczęśliwe całe. Trzepocze dla umiłowanego. Rozpływa się w Nim. Domyślam się, że mój Jezus przygotowuje mnie w ten sposób na to co się wydarzy. Na trudne dni, miesiące, lata. Daje mi miłość, opiekę i bezpieczeństwo. Do Niego należę. Od Niego zależę. Całkowicie, ogniście i namiętnie.
„Tak, Moniko najmilsza Moja. Będziesz wiele cierpieć. Bardzo wiele…” – szepnęło z bólem SERCE Jezusa.
„Wiem, Maleńkie moje. Wiem. Ale nic to. Spraw, proszę, abym wtedy była podobna do Ciebie. Abym była jak TY!”
Jezus patrzy we mnie ogniście i słodko. Dotyka mój policzek i głaszcze go z czułością.
„Jesteś i będziesz Moją monstrancją, maleńka Moja”- wyszeptał Jezus żarliwie i zaraz dodał:
„Moja słodka Moniczko, jesteś piękna Moim Pięknem. A w owych dniach Moje Światło rozbłyśnie w tobie jeszcze bardziej!”
„Dziękuję, mój słodki Jezuniu!”
Choć krzyż przygniata do ziemi coraz bardziej, moje serce rozpływa się w umiłowanym.